Sinds ruime tijd mag ik me mede-eigenaar van een bedrijf noemen samen met mijn zakenpartner Angelique Moonen. Samen hebben we ENSO Health opgericht om de zorg in Nederland toekomstbestendig en innovatief te maken. En dan wordt me regelmatig gevraagd wat ik daar nou precies mee bedoel. Dan leg ik met plezier uit waarom dat is, maar liever vertel ik een verhaal wat dat mede illustreert.
Een jaar of twee geleden had ik het genoegen om als zorginkoper een dagje mee te lopen met een verpleegkundige die mensen met hersenletsel (NAH) begeleidde nadat ze uit de revalidatiekliniek of uit het ziekenhuis ontslagen worden. In een aantal sessies begeleidde ze hen om een zo groot mogelijk deel van hun oude leven weer op te pakken.
Toen we voor de lunch op een bankje zaten zei ze tegen mij: “Eigenlijk ben ik helemaal niet zo blij met jullie als verzekeraars. Normaal kom ik met 3 tot 7 sessies wel uit, maar ik mag van verzekeraars niet meer dan 5 sessies doen. Geef me nou gewoon de ruimte om dat zelf af te wegen. Wat weten jullie daar nou van als verzekeraars?”
Als inkoper voelde ik me in ieder geval behoorlijk aangesproken en beloofde om het uit te zoeken. Toen ik vervolgens de betreffende inkoper hierop aansprak gaf deze echter aan dat we helemaal geen beperking opleggen over het aantal sessies. We hebben daar eenvoudigweg geen oordeel over gaf hij aan. Bovendien is het een relatief klein deel van de portefeuille en dan is er meestal geen tijd om dermate in detail afspraken te maken. Wel maakt hij in overleg met de instelling afspraken over hoeveel budget we willen afspreken en tegen welke prijs en voor hoeveel verzekerden. Ik belde vervolgens met de verpleegkundige om dit haar te vertellen. Ze ging het uitzoeken.
Ongeveer een maand later belde ze me op: “Ik ben eruit”, zei ze. “Ik heb met onze directeur gesproken en die gaf aan dat hij met de verzekeraar een budget afspreekt en een prijs en voor hoeveel patiënten. Vervolgens sprak ik mijn manager en die had de intentie om binnen de kaders te blijven wat hij vervolgens door vertaalde naar zijn team door een aantal sessies per patiënt aan te geven om in ieder geval binnen budget te blijven.”
We kwamen beiden tot de conclusie dat het een erg kromme situatie is: alle betrokkenen zitten er hetzelfde in en willen de zorg zo goed mogelijk vormgeven binnen hun rol of functie maar ergens gaat er toch iets mis waardoor de cliënt niet optimaal geholpen wordt. We weten eigenlijk precies wat goede zorg is en hoe we dat moeten doen, en toch helpt ons systeem niet mee om dat voor elkaar te krijgen. Sterker nog, we zijn ons er vaak niet van bewust dat het systeem tegen ons werkt.
En dat is nou precies een van de redenen dat we ENSO Health zijn begonnen. Er zit ruimte in het systeem en die moeten we optimaal gebruiken om de zorg toekomstbestendig te maken. Of liever nog: hoe kunnen we het systeem zo vormen dat het ons versterkt in goede zorg en niet meer juist verzwakt of in de weg staat. Als ENSO Health dragen we daar graag aan bij: omdat we de zorg kennen, maar ook omdat we het systeem kennen en weten hoe we samen met onze opdrachtgevers daar het maximale uit halen.